Langer dan lang geleden werd het stadje Hamelen geplaagd door horden ratten. Overal drongen ze binnen, in slaapkamers, zolders en kelders. Hopeloos deden de inwoners beroep op de befaamde rattenvanger die door zijn fluitspel de ratten in de rivier wist te verdrinken. Toen de stadsbewoners weigerden te betalen, verdween hij met de kinderen….Spoorloos. (De rattenvanger van Hamelen)

Le Matin du 16 avril, le docteur Bernard Rieux sortit de son cabinet et buta sur un rat mort, du milieu du palier. Sur le moment, il ecarta la bete sans y prendre garde et descendit l’escalier. Mais, arrivé dans la rue, la pensée lui vint que ce rat n’etait pas à sa place et il retourna sur ses pas pour avertir le concierge……                            ( Camus, La Peste, chap 1)

De lokalen hingen vol stof en stilte. Als er al verschil was tussen de diverse lokalen, dan in de mate van verval. In het ene lokaal zaten enorme vochtplekken in het plafond, in het andere hing de wastafel scheef ten gevolge van een doorgeroeste bout…De lokalen lagen aan lange gangen die een soort carré vormden. Gregorius ging ze allemaal af. Eén keerstruikelde hij over een dode rat, bleef daarna bevend van schrik staan en veegde zijn handen, die er niets mee te maken hadden, af aan zijn jas……( Pascal Mercier, Nachttrein naar Lissabon, hst 17)

‘Comrades’, he said, ‘here is a point that must be settled. The wild creatures, such as rats and rabbits, are they our friends or our ennemies? Let us put it to the vote.  I propose this question to the meeting: ‘Are rats comrades? The vote was taken at once, and it was agreed by an overwhelming majority that rats were comrades. (George Orwel, Animal Farm, chpt1)

Kan een levend wezen begrepen worden door het te snijden in steeds dunnere cryosneden. Dringen we zo steeds dieper door tot de essentie? En hoe voegen we ze terug samen tot een geheel?